Blog

Het Elsevier Congres: Op weg naar effectievere preventie

2013 04 09 Innovatie in bijzonder beheer

Een van de belangrijkste ontwikkelingen voor zowel financieel dienstverleners, schuldhulpverlening als woningbouwcorporaties is om mensen met betalingsproblemen eerder te identificeren en te helpen om deze problemen op te lossen. Het beste is zelfs om mensen te stimuleren om zelf hun problemen op te lossen en om zelf aan de bel te gaan hangen wanneer ze problemen verwachten. Hoe eerder problemen bekend zijn, hoe groter de kans dat ze nog oplosbaar zijn. Tijdens het Elsevier Congres voor schuldhulpverlening op 21 maart bleek dat er meer overeenkomsten zijn tussen schuldhulpverlening, woningbouwcorporaties en financieel dienstverleners dan gedacht. Zowel in positieve als in negatieve zin.

 

Laten we maar eens met het positieve beginnen. Alle partijen lijken er van overtuigd dat preventie goed is. Wat kan er ook tegen zijn op preventie? Door vroegtijdig te acteren worden problemen immers voorkomen. Elk gezin waarbij problemen worden voorkomen, is pure winst. Schuldhulpverlening richt zich op vroegsignalering, educatie, voorlichting en nazorg. Woningbouwcorporaties hebben samen met het Nibud en GGN een opleiding ontwikkeld om dreigende huurachterstanden eerder te ontdekken. Financieel dienstverleners kiezen vaak de route van ‘big data’. Op basis van hun portefeuilles selecteren ze groepen die als risicovol worden beschouwd en proberen daarmee in contact te konen.

 

Maar dan is er de negatieve kant van de zaak. Er is bijzonder weinig bekend over de effectiviteit van preventie. Tijdens het Elsevier congres bleek zelfs dat er maar weinig goede voorbeelden zijn van effectieve preventie. De kern van het probleem is dat je moeilijk kan meten welke problemen worden voorkomen. Je kunt nu eenmaal niet meten wat er niet is. Welke activiteiten werken nu wel of niet? Moeten we ons geld stoppen in educatie of informatie-campagnes? Moeten we ons richten op samenwerking tussen instanties die met de klant in contact staan? Of moeten we meer doen aan signalering van schulden via initiatieven als LIS? Dus de vraag is waarop we de activiteiten moeten concentreren voor succes. Het spectrum van mogelijkheden voor preventie is schier oneindig. Maar gezien schaarste van mensen en middelen, is het van belang om beter te achterhalen wat wel en niet werkt. Zowel schuldhulpverlening, woningbouwcorporaties en financieel dienstverleners hebben behoefte aan deze kennis.

 

Iedereen is voor preventie. Echter, het dilemma is dat het niet duidelijk is wat wel en niet werkt. Schuldhulpverlening, woningbouwcorporaties en financieel dienstverleners bevinden zich in een zoektocht en lopen het risico daarin te verdwalen. Er is derhalve behoefte aan een heldere ‘roadmap’ op weg naar succes in preventie. Gezien deze collectieve zoektocht is het van belang dat partijen de samenwerking zoeken en vorderingen maken door van elkaar te leren.

 

Het komende half jaar hopen wij op onze manier een bijdrage te leveren aan het voorkomen van schuldenproblemen door een internationaal practices en benchmark programma. Het is gericht op een actievere en preventieve wijze van hypotheekbeheer. Mede wanneer klanten zelf meer mogelijkheden krijgen om hun hypotheek in lijn te brengen met de huidige economische situatie, maken we een kans om de huizenmarkt weer in beweging te krijgen. Door de benchmark hopen we meer te weten te komen over de effecten van preventieve maatregelen.

 

Als schuldhulpverlening, woningbouwcorporaties en financieel dienstverleners beseffen dat ze vergelijkbare problemen bestrijden, zullen ze gaan begrijpen dat bundeling van kennis en ervaring nodig is om stappen te maken om preventie effectiever te maken. Daarnaast kunnen de segmenten ook veel van elkaar leren, in alle openheid en met als doel om effectiever te worden in preventie.

 

Zie voor meer informatie ook onze bijdrage aan het congres: ‘innovatie in bijzonder beheer'.

 



Reacties

John

Hoi Renz, Helemaal eens dat financiele educatie meer aandacht zou mogen hebben. Al eerder bleek uit onderzoeken van oa. de AFM dat mensen geen idee hebben wat voor een soort hypotheek ze zelf hebben. En ik ben het eens dat financieel dienstverleners hier een belangrijke rol in kunnen spelen. Maar de vraag is of hiervoor de leraar moet kunnen rekenen. Ik denk dat banken eerst hun eigen actieve rol moeten gaan pakken in het informeren en activeren van hun klanten.

Overigens ben ik het wel eens dat er ook een cultuurverandering in Nederland nodig is. En die is volgens mij ook gaande. We zien nu al dat consumenten zich fundamenteel anders gedragen dan een aantal jaren geleden. Wellicht komt de tijd van mijn opa nog wel eens terug, die opgroeide in de crisis van de 30-er jaren. Hij zei regelmatig tegen mij: 'Geef nooit geld uit wat je niet hebt. Spaar en leef sober'. Een mentaliteit die volgens mij het resultaat is van persoonlijke ervaringen in een moeilijke tijd. Alle leraren ten spijt, is de economische realiteit van alledag de sterke veranderaar.

Dank voor deze blog, mannen. Ik heb de volgende gedachte: ongeacht alle goede initiatieven is het van groot belang dat er iets aan langetermijn educatie wordt gedaan om financiele laag -of ongeletterdheid tegen te gaan. dat betekent investern in deugdelijk onderwijs door goed opgeleide leerkrachten die echt een beetje behoorlijk kunnen rekenen.
Binnen ons bereik als SNS Bank ligt de opdracht vwb de kwaliteit van produkten en advies plus zelf actief optreden met initiatieven als WWJB en Stichting Geldinzicht.
Hartelijke groet,
Renz de Wit


Geef een reactie